ATASÖZLERÝ
Aç it fýrýn yýkar
·
Aðanýn alný terlemezse, ýrgatýn burnu kanamaz.
·
Aðýr ol ki batman gelsin.
·
Aðustosta burnu kanamayanýn, zemheri de kazaný kaynamaz.
·
Ah ile gelen vah ile gider.
·
Akçesi olanýn yüz karasýna bakýlmaz.
·
Akýlsýz baþýn elinden sefil taban ne çeker.
·
Aksak keçi ile yüksek yaylaya göçülmez.
·
Al borca, koy hurca.
·
Alý ne ise nesli odur.
·
Aþ taþýnca kepçenin pahasý aranmaz.
·
At beslerken, kýz isterken güzeldir.
·
Ateþ olmayan yerde duman çýkmaz.
·
At yiðit altýnda aksamaz.
·
At ile yayanýn yoldaþý olmaz.
·
Attan düþene yorgan döþek, eþekten düþene kazma kürek.
·
Balý parmaðý uzun deðil, nasibi olan yer.
·
Bekara avrat boþamak kolay gelir
·
Ben umarým bacýmdan, bacým ölüyor acýndan.
·
Ben hadimim diyorum, sen oðlandan uþaktan ne haber diyorsun.
·
Bir deli bir kuyuya bir taþ atar, kýrk akýllý çýkaramaz.
·
Bizim gelin bizden kaçar, baþýný örter kýçýný açar,
·
Bulanýk suda balýk avlanmaz.
·
Can çýkar, huy çýkmaz.
·
Caný yanan eþek attan hýzlý gider.
·
Çalýþan el, ele el açmaz.
·
Çelemin seyreði sýkýndan iyidir.
·
Çirkefe taþ atma üstüne sýçrar.
·
Çürük tahta mýh tutmaz.
·
Dam yanarsa sýçan da
beraber yanar.
·
Dam yapmayan direði içinde zannedermiþ.
·
Davetsiz giden mindersiz oturur.
·
Davul zurna ile adam aranmaz.
·
Demirci demiri zayýf yerinden vurur.
·
Dere geçilirken at deðiþtirilmez.
·
Dert söyletir, firkat aðlatýr.
·
Deveciye komþu olan, kapýsýný geniþ tutar.
·
Dünya ahretin tarlasýdýr.
·
Düþersen oðul eline, madara edersin geline.
·
Eceli gelen it cam
duvarýna iþermiþ.
·
El atýna binen tez iner.
·
El ayraný yürek soðutmaz.
·
El temaþaya doymaz.
·
El üstünde köynek yýrtýlmaz.
·
Elde yiyen yolda acýkýr.
·
Emanetin baðrý yuka olur.
·
Eþeðin boynuzu olsa, atýn gözünü çýkarýr.
·
Evlek evlek satan, bölük böIük batar.
·
Fakirin ölüsü çabuk
kaybolur.
·
Gardaþ gardaþý býçaklar, geri döner kucaklar.
·
Gezen tilki yatan aslandan üstündür.
·
Göl yerinde su eksik olmaz.
·
Görünen daðýn ýraðý olmaz.
·
Gönül umduðuna küser.
·
G..ne güvenmiyorsan Hasandaðý'na oduna gitme.
·
Gözünü süzen, aðzýný büzen, kenardan gezenden korkulur.
·
Güneþte kalmayan, gölgenin kadrini bilmez.
·
Güzeli kýz iken deðil, beþik ardýnda gör.
·
Harmana giren porsuk, dirgenden korkmaz.
·
Her horoz kendi çöplüðünde öter.
·
Ho öküzüm ho, önü ne ise sonu o.
·
Ýbibik sende bu g...t
varken daha çok ocak kokutursun.
·
Ýþten artmaz, diþten artar.
·
Ýt de ölse kar, kurt da ölse kör.
·
it iti yer ama kemiðini incitmez.
·
Ýt derisinden post olmaz.
·
itin ahmaðý gayganadan pay umar.
·
Ýt an, çomaðý hazýrla.
·
Ýtin talihsizi Kurban bayramýndan önce ölür.
·
Kalan iþin üstüne kar
yaðar.
·
Kan kusar ama kýzýlcýk þerbeti içtim der.
·
Kara keçiyi gören içi dolu yað sanýr.
·
Karýnca kanatlanýnca zevali yakýn olur.
·
Kancýk yalanmazsa, erkek dolanmaz.
·
Kaný kan ile yumazlar, kaný su ile yurlar.
·
Kar senesi var senesidir.
·
Kavaktan odun, halayýktan kadýn olmaz.
·
Kavgada kýlýç ödünç verilmez.
·
Keçi can derdinde, kasap et derdinde.
·
Keçinin çýktýðý yere oðIaðý da çýkar.
·
Kedi ölünce meydan sýçana kalýr.
·
Kel yanýnda kabak anýlmaz.
·
Kenarýna bak bezini al, anasýna bak kýzýný al.
·
Kýz kapýsý sultan kapýsýdýr.
·
Kýzýný dövmeyen dizini döver.
·
Kirpi yavrusunu pamuðum, pamuðum diye severmiþ.
·
Koça kuyruðu yük olmaz.
·
Kör köre kýlavuz olursa ikisi de çukura düþer.
·
Kötüden vefa, zehirden þifa olmaz.
·
Kötü komþu insaný hacet sahibi eder.
·
Kuþtan korkan darý ekmez.
·
Kurt kocayýnca köpeðin maskarasý olur.
·
Kurt ulusundan gördüðünü iþler.
·
Kurtlar bir birine düþünce, koyunlar rahat eder.
·
Mal pahýl olmaz, sahibi pahýl olur.
·
Mart'ýn onundan, þubatýn sonundan korkulur.
·
Ne kýzý vermeli, ne dünürü küstürmeli.
·
Onacak oðlak kös kapýsýnda
beli olur.
·
Öfke gelince akýl gider.
·
Öksüz hýrsýzlýða çýkmýþ da ay akþamdan doðmuþ.
·
Önce sýnarlar, sonra kýnarlar.
·
Önüne bakma, sonuna bak
·
Saðýr duymazsa uydurur.
·
Sabahýn þerri akþamýn hayýrýndan iyidir.
·
Sofrada elini, mecliste dilini kýsa tut.
·
Suyu görüp balýk, puru görüp tilki olma.
·
Tavuðun civcivini güzün sayarlar.
·
Tahtadan maþa, aptaldan paþa olmaz.
·
Terzinin dikiþi kötü, yüzünün aký ütüdür.
·
Tütünsüz baca, kahýrsýz koca olmaz
·
Var evi kerem evi, yok evi verem evidir.
·
Yalanýn dibi delik olur.
·
Yavuz itin yarasý eksik olmaz.
·
Yemek taþarsa, çömçenin pahasý olmaz.
·
Yemeyenin malýný it, yakasýný bit yer.
·
Yetimin eteðine kavurga koymuþlar da, ç...ümü yaktý deyip geri
dökmüþ.
·
Yiðit lakabý ile anýlýr.
·
Zayýf etten tirit çýkmaz. · Zayýf ata kargalar biner. |