DUT AÐACININ ÖNCESÝ VE SONRASI

             Bu Hekimhanlýlar grubunu birkaç aydýr izliyorum. Gerçekten çok güzel bir iletiþim hattý oluþtu. Özellikle son bir haftadýr, kesilen sembol dut aðacýnýn verdiði acýyla yazýlan yazýlar bir eðitimci olarak bende baþka duygularý da çaðrýþtýrdýðý için izninizle bazý düþüncelerimi sizinle paylaþmak istedim. Ben, Hekimhan'ýn bir köyündenim, ama Hekimhan'da çok bulunmuþ biriyim. Her yaz Hekimhan'a uðrar, Daþhan'ý adeta tavaf edermiþ gibi gezer, hamamýn o periþan haline duygulanýr ve oradan sadeliðine doyamadýðým Eski Cami'ye sýðýnýrým.  Hatýrladýðým kadarýyla, çocukken yazlarý Hekimhan'a geldiðimde o kesilen dut aðacýnýn gölgesinde babamýn Cumadan çýkmasýný beklerdim. Hatta iki yýl önce, vefat eden Durmuþ Amcam (Ahmet Soyer)'ýn cenazesini getirmiþ ve o dut aðacýnýn gölgesinde cemaatin cenaze için toplanmasýný beklemiþtik.
 
                 Adeta bu tarihi yapýlarýn verdiði uhrevi hava ve köylülük gibi iki zýt dünya içiçe geçmiþ Hekimhan'ýmýzda. Köylü olmak kötü bir þey deðil elbette, ben ve bu gruptaki insanlarýn birkýsmý da köy kökenliyiz ama biz köyden þehre ya da Hekimhan'a giderken müthiþ sevinirdik. Her köylünün medeniyetle ilk ciddi temasý kasabalarla baþlar. Ýlk kez medeniyetin birim ve kurumlarý ile orada tanýþýlýr. Hastalandýðýnda, diþin aðrýdýðýnda, eve  hep oraya gidilir. Devlet oradadýr, askere oradan gidilir, gazeteyle dünyaya oradan açýlýr. Bana sanki Hekimhan eskiden daha çok þehir havasý taþýyordu gibi geliyor. Belki de çocukluðun verdiði hisle öyle düþünüyordum. Kýsaca demek istediðim þu ki Hekimhan ister Hekimhan'da doðup büyümüþler için ister -onlar kadar olmasa da- Hekimhan yöresinde olup da orasýný benimseyen insanlar için hala anlamlý ve önemli bir mekan. Hele gurbete çýkýnca insan bir yurt bilinci nasýl birþeymiþ daha iyi anlýyor. Benim asýl söylemek istediðim tam olarak bu da deðil.
 
                 Bu son dut olayý ile ortaya çýkan baþka bir þey var. O da aidiyetlik duygusunun insan kiþiliðindeki derinliði ve etkileme gücü. Grupta olan ve yazan kimselerin bir kýsmý Hekimhan'da yaþýyor ama, büyük bir kýsmý þu anda Türkiye'nin herhangi bir yerinde memur, müteþebbis ya da baþka sebeplerle rýzkýný kazanmaya gitmiþ insanlardan oluþuyor. Hatta yurtdýþýnda her ülkede çok sayýda Hekimhanlý var. Amerika'da, Almanya'da Belçika'da, Afrika'da Rusya'da ve belki de dünya üzerinde bulunan 150 ülkenin her birinde en az bir Hekimhanlý var diye düþünüyorum. Her ne sebeple olursa olsun insanlar Hekimhan'dan ayrýlmýþlar ama gönülleri biraz köyden büyük olan bu kasabadan kopmamýþ, kopamamýþ. Dünyanýn hangi ülkesinde ve Türkiye'nin neresinde olursa olsun hep insan doðduðu ve doyduðu topraða, kültüre ve sosyal çevreye aittir. Ýþte bugün biz bu aidiyet hissiyle düþünüyoruz. Çünkü insan iki ayaklý, düþünen akýllý bir varlýk olduðu kadar ruh ve duygu sahibi bir varlýktýr ayný zamanda. Ýnsan tam varlýk hissini bütün hayatý ve çevresi ile birlikte yaþar. Biz nereye gidersek gidelim içimizde kültür ve çevremizi de götürüyoruz.
 
                    Hekimhan niçin bu kadar önemli? Onda farklý olan bir þey mi var? diye soranlara þu örnekle olayý anlatmaya çalýþayým. Hekimhanlý olmayan eþlerle evlenen Hekimhanlýlar ilk kez Hekimhan'a geldiklerinde þoke olmaktadýrlar. Adeta "Senin Hekimhan, Hekimhan dediðin yer burasý mý?" diyerek rahatsýzlýklarýný dile getirirler. Bu Hekimhan'ý dýþtan görmektir. Ama bu kimseler belli bir süre Hekimhan'da kaldýktan sonra bu þehrin þekli olumsuzluklarý yanýnda çok güzel dostluklarýnýn varlýðýný gördüðünde Hekimhaným'ýzý sevmektedirler.

                  Gerçekten Hekimhan bir kayanýn önüne kurulmuþ bir küçük kasaba olarak görülmemeli. Kendine ait bir insan tipi, kültürü ve deðerleri olan bir yer. Ha! ayný zamanda hoþ olmayan geleneklerimiz ve ahlaki zaaflarýmýz da yok diyemeyiz ama insanýmýzýn kimyasý tipik Anadolu insanýnýn mayasýna paralel hatta kendine özgü artý ve eksileri ile ayrý bir rengi de var. Bunu nereden biliyorsunuz derseniz, çevrenizde bulunan insanlardan Hekimhan'ý bir kez geçerken görenler ile orada þu ya da bu þekilde yaþamýþ olanlarla karþýlaþtýðýnýzda anlarsýnýz. Ben böylesi pek çok memur, öðretmen ve Polisle karþýlaþtým. Hepsi de ilçemizin mahrumiyetinden, köy gibi olmasýndan þundan bundan þikayetçi ama konu insanýna gelince, "Ha o baþka" diyerek söze baþlayýp, insanýmýzýn, sýcaklýðý, samimiyeti, yiðitliði ve diðer bazý hasletlerini saya saya bitiremiyorlar. Tabi ki bu özellikleri hep Hekimhan'da yaþamýþ olanlar göremiyor. Bize her þeyin  negatifi anlatýlýyor. Millet olarak güzel olan yönlerimizi pek göremiyoruz. Bunun için Hekimhan dýþýna çýkmak, baþka þehir, kasaba ve ülke insanlarý tanýmak gerekir ki hem artýlarýmýzý hem de eksilerimizi görelim. Eksilerimiz çok olsa bile insan profilimiz çok iyi olduðundan Hekimhanlýlar olarak gittiðimiz yerlerde hemen dikkat çekmekteyiz.
 
               Ben çocukluðumdan beri hep Daþhaný bütün etrafý ile görmek istemiþimdir. Yani bütün dört yaný açýk, hamamý faal, Cami ile bir külliye oluþturmuþ kasabanýn ortasýnda hayranlýkla seyredilecek bir þekilde görmek istemiþimdir. Zaman zaman yapýlan tamirler ve restorasyon çalýþmalarý beni hep heyecanlandýrmýþtýr. Tarihi yapýlar o þehrin kimliðidir denir. Gerçekten taþ haný yaparken atalarýmýz adeta dünya durdukça dursun diye yapmýþlar. Aslýnda daha önce duyduðumuz Hamamýn restorasyonu da olumlu bir haberdir. Ben herkesin dut aðacýmýzla ilgili duygularýný anlýyorum. Bir dut aðacý da ne ki? diyerek olayý basit bir olaymýþ gibi görmek de istemiyorum ama bundan sonra ne olacak sorusu benim açýmdan daha önemli. 
 
                Bence Hekimhan için olumlu geliþmeleri de gözönüne alarak bakalým. Ýlk kez bu yaz þehiriçi taþ döþemesi ve hükumetin önündeki caddenin düzenlenmesi olumlu ve güzel bir hava katmýþtý Hekimhan'a. Ayrýca yeni maden rezervleri tespit edilmesi, bazýlarýnýn iþletilmesi için çalýþmalar baþlamasý, bir deniz canlýsý fosilinin bulunmasý, gibi geliþme ve haberleri heyecanla izledik. Bu arada belediyenin imkanlarý ölçüsünde çalýþmalarýný sürdürdüðüne de þahit olduk.  Belki de daha önce Hekimhanlýlar olarak bizlerde, kasabamýz, yerel deðerlerimiz, kültürümüz, insan kaynaklarýmýz konusunda bugünküne benzer bir duyarlýlýk da mevcut deðildi. Bu vesile ile daha önceki yönetimlerin de þehircilik adýna yaptýklarý tartýþýlmalýdýr. Ama benim gündeme getirmek istediðim eski ve yeni yönetimlerden hangisi iyiydi türünden basit politik tartýþma da deðil. Çünkü, fazla yatýrým ya da hizmet yanýnda, nereye nasýl yatýrým yapýldýðý, kültürel deðerlerin ne derece korunduðu gibi konular daha teknik konular bunlara da girmeyelim.
 
           Bir de, insan deðerlerimize bakalým. Sað sol tartýþmasý yüzünden ne canlarý kaybettik, nice yýllar komþularýmýz ve akrabalarýmýzla ayrý kamplarda kaldýk. Bazýlarý öldü, bazýlarý öldürdü. Bizler o zamanlar deðil Türkiye'yi dünyayý kurtarmakla meþguldük. Böylece tam 50 yýlýmýzý harcadýk. Bu arada Dünyayý ve Türkiye'yi kurtaramadýðýmýz gibi Hekimhan'ýmýzý kaybetmek üzere olduðumuzu ancak fark ettik. Bir Çin bilgesi þöyle der."Ben önce dünyayý kurtarma sevdasýndaydým. On yýl kadar çalýþtým bir sonuç alamadým. Sonra ülkemi kurtarayým dedim ama on yýllýk çalýþmam yine sonuç vermedi. Bari kendi þehrimi kurtarayým dedim ama yine sonuç alamadým. ... Þimdi kendimi kurtarmakla meþgülüm." Ülke olarak Kasabamýz olarak yýllardýr hep enerjimizi kendi içinde çatýþarak harcadýk. Deðerlerimize, insanlarýmýza ve tarihi zenginliklerimize sýrt çevirdik. Þimdi bu eksikliðimizi görmeye baþlýyoruz. Tarih bilinci bütün dünyada evrensel olandan yerele kayýyor. Artýk milliyetçilik duygularýmýz, Balkanlarda yýkýlan bir Osmanlý camisi ya da Sudi Arabistan'da kýrsallýðýn yýktýðý bir Osmanlý kalesi yanýnda, bizim arka sokakta yýkýlan cami, medrese ya da baþka bir tarihi yapýnýn acýsýný da duymamýzý saðlayacak gerçek bir zemine oturmaya baþladý. Artýk insanlar Afrika'daki açlara yardým ederken, "Yahu bizim açlarýmýz da var, onlara niye yardým etmiyoruz" demeye baþladý. Mevlana'nýn dediði gibi evrensel ve milli (ulusal) olaný gözardý etmeden pergelimizin sivri ucunu doðduðumuz topraklara batýrýp, onu merkeze alýp çalýþmalýyýz demeye baþladýk. Bunu anlamýþ olmamýz da çok önemli bir kazanç bence.
 
                Problem çözme ya da tekrar harekete geçme önce saðlýklý bir durum deðerlendirmesi gerektirmektedir. Ben de artýk, bir þeyler yapmadan önce bir durum deðerlendirmesi yapacak kývama gelmek üzere olduðumuzu görüyorum. Sað sol demeden, senin partin benim ideolojim demeden, cazgýr dedikoducular gibi hep geçmiþte yaþanan dedikodularý evirip çevirmeden, Hekimhan'ýmýzýn ve çevresinin iyi bildiðimiz tarihi ve beþeri deðerlerine sahip çýkmamýz gerekmektedir. Tabi iþimiz kolay deðil. Yüzlerce ülkeye ve þehre daðýlmýþ insanlarýmýzýn bir araya gelmesi kolay olmasa gerek. Fakat iþte bu dut olayý böyle bir geliþmenin fitilini ateþleyebilir. Artýk Hekimhan'a bir þehir havasý katmak isteyen belediye baþkanýn "Ýyi ama dostum bizim halkýmýzda hani o bilinç" demesi kolay deðil. Bizler yazlýklarýmýzý niçin þuraya buraya yaptýralým eðer Hekimhan bugünkü medeniyet yarýþýnda ben de varým, soylu ve derinlikli bir kent olmaya adayým diyorsa.
 
                 Bu vesile ile aslýnda belediye baþkanýmýzýn þu ana kadar yaptýðý güzel çalýþmalarý her yerde takdirle anlattýðýmý ve baþkalarýndan da olumlu izlenimler aldýðýmý bildirmek istiyorum. Kendisini tanýdýðým için bu iþteki yanlýþlýkla iliþkili olarak medeni bir tavýr takýnacaðýný bekliyorum. Bu onu kasabalýlarýn gözünde daha da büyütür. Bu vesile ile çýkýp bu elim olayýn sebebini açýklamasý, bizim bilmediðimiz bir þey varsa sebebini bildirmesi, yoksa de pek çok medeni insanýn yaptýðý gibi, "bir hata yaptýk, insanýz biz de hata yapabiliriz diyerek (özür dilerim demesi bile) bundan sonra daha duyarlý davranacaðýný söylemesi bizm ve ilçemiz için bir kazançtýr.  Belki bu vesile ile baþka deðerlerimizin yaþatýlmasý yoluyla bu olumsuz olaydan Hekimhan adýna olumlu bir sonuca ulaþmýþ olacaðýz. Kendisine ve belediye çalýþanlarýna bu vesile ile saygýlarýmý bildiriyorum.
 
              Hatalarýmýn hoþgörülmesi ve Biraz uzunca yazdýðým için baðýþlamanýzý rica ederim.Bütün hemþerilerime saðlýk, huzur ve güzellikler diliyorum. Hepinizin nevruz bayramýný kutluyorum Allah'a emanet olunuz.
 

Bu güzel yazýsý için hemþehrime teþekkür ediyorum.

Vedat SOÐUKPINAR