|
HEKÝMHAN YOLLARI
Hekimhan yollarý kayadýr, taþtýr. Gözlerimden akan, sevgidir, yaþtýr. Her acýya sebep bu dertli baþtýr.
Bu baþý üstümden atamadým oy!... Ele satam dedim, satamadým oy!...
Þýpþýpýnýn suyu kurumuþ akmaz. Ben dönmek isterim, gönül býrakmaz. Yâre söz söylerim, yüzüme bakmaz.
Bu iþin sýrrýný bilemedim oy!... Ben böyle bir dilek dilemedim oy!...
Siyahtýr saçlarý, tel tel daðýlýr. Her telinde bin bir emel daðýlýr. Yaprak yaprak açar, gül gül daðýlýr.
Daðýldý güllerim, devþiremedim Kolunu boynumdan aþýramadým
Hekimhan daðlarý yol oldu bana. Taþý yastýk oldu, kol oldu bana. Bu sene bir baþka hal oldu bana.
Yârýnan baþ baþa kalamadým oy!... Ellerden hýncýmý alamadým oy!...
Þemsi Belli (1925 1995)
(Kaynak: Baþþehir Sokaðý, Þemsi Belli, Son Havadis Matbaasý, 1957, sayfa: 123/124) Bu þiiri gönderen Bafra Ýlçesinden hemþehrimiz Melih Yýlmaz'a teþekkür ederim. |
