Hepimizin adýný hafýzalarýmýza kazýdýðýmýz ancak yüzünü hatýrlamakta zorlandýðýmýz

 veya yüzünü çocukluk anýlarýmýzla pekiþtirerek hafýzamýza kaydettiðimiz ancak adýný hatýrlamakta zorlandýðýmýz arkadaþlarýmýz, dostlarýmýz, akrabalarýmýz olmuþtur.

En önemlisi de, kaybettiðimiz ancak acýlarýný her an kalbimizde yaþattýðýmýz

 annelerimizin, babalarýmýzýn, dedelerimizin veya akrabalarýmýzýn yada dostlarýmýzýn

 belki de hiç görmediðiniz  resimlerini merak ettiðiniz olmuþ mudur?

Tarih önemli deðil 20 , 30, 50 , 80 yýl  evvelki ''O AN''larýn gözlerinizin  önünde canlanmasýný istersiniz deðil mi ?

Hekimhan Tarihi bu sayfalarda saklý.

Tam 77 yýl evvel çekilmiþ siyah-beyaz fotoðraflar,delikanlýlýðýn kitabýný yazan hanlý gençler,utangaç hanýmefendiler .

  Evlatlar ve torunlar olarak onlara çok þeyler borçluyuz.

Bu albüm  Hanlý duygusunu canlý tutmayý amaçlamaktadýr.

Vefat edenlerin mekaný cennet, yaþayanlarýn ömrü uzun olsun.

 Proje ve fotoðraf çekim :VEDAT SOÐUKPINAR

 [email protected]

BU ADAM BENÝM BABAM

Bu adam benim babam, sekiz köþe kasketiyle
Omuzunda sakosuyla hey

Cebinde yok parasý, bafradýr cýgarasý
Yüreðindedir yarasý
Altý çocuk büyütmüþ, bir iþci maaþýyla
Bu adam benim babam hey

Aðlama benim babam, aðlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapýyý kapayan, gene açar babam
Aðlama benim babam hey

Aðlama mazlum babam, aðlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapýyý kapayan, gene açar babam
Allah büyük babam hey

Bu adam benim babam, derdi daðlardan büyük
Çaresiz beli bükük hey

Bir gün olsun gülmemiþ, rahat nedir bilmemiþ
Gözyaþýný silmemiþ
Bir lokma ekmek için, kimseye eðilmemiþ
Bu adam benim babam hey

Aðlama arslan babam, dert etme naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapýyý kapayan, gene açar babam
Allah büyüktür babam hey

Dert etme naçar babam, aldýrma naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapýyý kapayan, gene açar babam
Aldýrma benim babam hey

***

Benim babam mert adamdý, mangal gibi yüreði
Yufka gibi kalbi vardý, hayatým boyunca ona özendim
Fedakârdý ! bir dikili aðacý olmadý belki
Ama kendisi, onuruyla yaþayan koskoca bir çýnardý
Üstümde ki kol kanat, sýrtýmý yasladýðým dað gibiydi
Ben babamýn oðluyum, tepeden týrnaða Anadoluyum

***********************

1931 ila 1952 yýlý arasýnda  Hekimhan Sakarya Ýlkokulundan mezun olan gençler...

Soyadý Kanunu 1934 yýlýnda çýktýðý için hala Yetim oðlu Mustafa, Fikret kýzý Münire  diye adlandýrýlan atalarýmýz,nenelerimiz.